گزارش های یک خبرنگار
حقیقت را نباید در ذهن نگاه داشتگزارش های یک خبرنگار
حقیقت را نباید در ذهن نگاه داشتایده
ایده‌پردازی در هر کاری می‌تواند به طرز غیرقابل باوری نگاه‌های زیادی را به سمت شما هدایت کند و از متفاوت بودن با دیگران به شرط اینکه ایده شما پشتوانه قابل دفاعی داشته باشد، لذت ببرید. مهم نیست شما روزنامه‌نگار باشید یا هنرمند، کارمند باشید یا یک بانوی خانه‌دار چراکه مهم، نگاه خاص و متفاوت همیشگی به همه ابعاد زندگی است. من همیشه به نوع نگاه دیگران به زندگی، شیوه و کیفیت کاری که انجام می‌دهند، حتی بینش و فلسفه زندگی آنها دقت می‌کنم، از دو جهت خیلی برام جالب است؛ اول اینکه از تجربیات این افراد مستقیم یا غیرمستقیم استفاده می‌کنم و بعد اینکه وقتی می‌بینم که فاصله نگاه‌ها چقدر هست دچار تضاد می‌شم. باید اعتراف کنم خیلی خبری از ایده‌های نو و جذاب نیست. همش تکرار، غرق شدن در کپی کردن ایده‌های دیگران، حتی شیوه ناقص اجرای یک ایده به سرقت رفته دیده می‌شه و انگار نه ذهن خلاقی وجود دارد و نه انگیزه‌ای برای اینکه خالق یک ایده باشیم. باور اینکه می‌توانیم حداقل کمی رنگ به روی زندگی تکراری خود بپاشیم و آن را با طراوت‌تر کنیم خیلی سخت نیست اما انجام دادن این رنگ‌آمیزی واقعا به یک اراده قوی وابسته است. سعی کن! می‌تونی فقط باید چشم‌هاتو باز کنی و کمی از نگاه‌های تکراری خودت دست برداری و بدونی اگر تفکر متفاوت و متعالی در زندگی و کار خودت نسبت به دیگران داشته باشی ناخودآگاه درهای زیادی از موفقیت برای تو باز می‌شه. بعد وقتی برگردی به پشت سرت نگاه کنی ببینی خیلی‌ها هنوز تو تکرارها غرق هستند، لذت می‌بری و سعی می‌کنی فاصله خودت رو باز هم بیشتر از قبل کنی.
منبع :
تکذیب قالیباف‌اصل؛ آمریکایی‌ها در بورس ایران نیستند
حضور سهامداران آمریکایی در تالار بورس تهران شاید در آینده‌ای نزدیک نه تنها تکذیب نشود بلکه با استقبال مقامات ایرانی به یک واقعیت تبدیل شود اما در حال حاضر هیچ یک از کدهای سهامداری صادر شده برای سرمایه‌گذاران خارجی که در بازار اوراق بهادار کشور حضور دارند متعلق به مولتی میلیونرهای آمریکایی نیست. روز گذشته قالیباف اصل، مدیرعامل شرکت بورس اوراق بهادار، ساکن ساختمان شماره 192 خیابان حافظ که هر روز غوغایی در آن برپاست با تکذیب حضور سرمایه‌گذاران آمریکایی در بورس تهران همه چیز را به نقطه صفر رساند تا مشخص شود اوضاع رابطه ایران و آمریکا بعد از 30 سال سردی آنقدر به گرمی نگراییده است که آنها بتوانند با عبور از موانع سیاسی و سایه‌های سنگین امنیتی به راحتی در تالار شیشه‌ای به بورس‌بازی مشغول باشند. البته با ادامه رابطه و گفت‌وگوهای مستقیم ایران و آمریکا که فعلا به بهانه نشست‌های 1+5 در مکان‌های مختلف از قاره آمریکا تا ژنو در مرکز اروپا نیز کشیده شده است می‌توان خوشبین بود که این اتفاق هم در بازار سرمایه ایران روی دهد و ما شاهد این باشیم که سرمایه‌گذاران آمریکایی در کنار معاملات خود در وال استریت در بورس تهران هم به فکر سود و بازدهی باشند که در ایران به شدت وسوسه انگیز هم شده است. حتی همین فضای این گونه اخبار هم می‌تواند کنجکاوی‌های زیادی را در داخل و خارج از فضای بورس به وجود آورد تا بار دیگر این نهاد سرمایه‌پذیر این بار نه به خاطر بازده بلکه به علت یک شایعه عجیب مورد توجه قرار گیرد. موضع رسمی قالیباف هم می‌تواند خواندنی باشد، جایی که وی در ابتدا مستقیم به این شایعه ورود نمی‌کند و از ارسال گزارش بورس به دولت در مورد تاثیر اجرای هدفمندی یارانه‌ها بر بازار سرمایه خبر می‌دهد و می‌گوید که 60 درصد معاملات بورس توسط حقیقی‌ها انجام می‌شود. این مقام درباره شایعه مطرح شد، می‌گوید: ورود آمریکایی‌ها به بورس ایران در قالب شرکت‌های اروپایی برای انجام معاملات صحت ندارد.
منبع :
بازتاب :
سکوت قرن صدا و سیما
دقیقا در روزی که اخبار و تحلیل‌های مثبت و خوشبینانه از ژنو از سوی منابع خبری مخابره می‌شد همه گمانه‌زنی‌ها و ارزیابی‌ها نیز از فضای امیدوارکننده مذاکرات خبر می‌دادند. مذاکرات ایران و غرب آنقدر جدی شد که وزیر امورخاجه آمریکا و سایر اعضای گروه 1+5 به صورت ناگهانی و بدون برنامه از پیش تعیین شده خود را به سوییس رساندند تا مذاکرات در شکل دامنه‌دارتر دنبال شود. اما موضوع از جایی خاص می‌شود که نتانیاهو در اولین واکنش به توافقات اولیه ایران و غرب آن را «معامله قرن» نامید و با هوچیگری سعی در مسموم کردن فضای سیاسی کرد. «همان شب، ساعت 21»، اخبار سراسری شبکه یک صدا و سیما، بدون اعلام حمایت شفاف و نه افراطی از موفقیت و قدرت دیپلماسی هیات ایرانی که توانسته بودند در مذاکره‌ای با شکل «یک در برابر شش» خواسته‌هایشان را به کرسی بنشانند نه تنها این دستاوردها را بی‌اهمیت و معمولی جلوه داد بلکه در برابر جمله تاریخی «معامله قرن» نتانیاهو که به خاطر درایت نمایندگان ایرانی در مذاکرات با 1+5 آن را بیان کرده بود، «سکوت قرن» را انتخاب کرد و از کنار آن گذشت. حال این اتفاق را مقایسه کنید با برخورد مشابه با دولت قبلی، آن هم در ابعادی بسیار سطح پایین‌تر و بدون دستاورد، در این‌گونه زمان‌ها کل صفحه تلویزیون حداقل به 16 مربع مساوی تقسیم می‌شد و همه منابع تصویری غربی که ذره‌ای خبر دلخواه را پوشش داده بودند با افتخار نشان داده می‌شد. خیلی تاسف‌آور است که صدا و سیما هیچ‌گاه نمی‌خواهد بپذیرد که بخش زیادی از مخاطب فعلی اگر به برنامه‌هایش نگاه کنند آنلاین پای برنامه‌هایش می‌نشیند و دهه 60 خیلی وقت است که دیگر تمام شده است.
بازدهی بورس در مرز 100 درصد
روز گذشته یکی دیگر از تحولات بزرگ تاریخ بورس روی داد و شاخص کل با صعود 1430 واحدی به 75 هزارو 868 واحد رسید تا یک بار دیگر طی چند وقت اخیر نگاه‌های زیادی به سوی تالار شیشه‌ای جلب شود. سهامداران که مدتی است بازده‌های خوبی را از سرمایه‌گذاری خود در تالار بورس تجربه می‌کنند امید بیشتری پیدا کرده‌اند تا با شفاف‌تر شدن وضعیت سیاسی و اقتصادی، کاهش فشار روانی تحریم‌ها و البته حمایت دولت رشد این بازار ادامه‌دار باشد. وضعیت معاملات بورس از آنجایی روز گذشته باعث رشد شاخص‌ها و بازدهی سهم‌ها شد که پس از تشکیل جلسه شورای پول و منتفی شدن افزایش نرخ سود بانکی موج مثبت بزرگی در این نهاد سرمایه‌پذیر به وجود آمد چراکه پیش از آن بیم آن می‌رفت که اگر نرخ سود بانکی که فعلا حداکثر سالانه آن 20 درصد است به مرز 25 درصد و یا بیشتر نزدیک شود، بخشی از سرمایه‌ها و نقدینگی موجود بازار بورس به سمت بانک‌ها منتقل شود و این تحول اثر و شوک منفی بر بورس می‌گذاشت که با مخالفت اعضای شورا مواجه شد. در کنار آن گمانه‌زنی مثبت تحلیلگران سیاسی و اقتصادی در سطح داخل و بین‌الملل درباره نتیجه دور تازه نشست 1+5 ایران و غرب در ژنو و اینکه دو طرف با برنامه‌های واقع‌گرا قصد دارند تا این چالش ادامه‌دار را به مسیر درست خود هدایت کنند هم مزید بر علت شده است تا سرمایه‌گذاران بورس با انگیزه و آینده‌نگری بیشتری به دادوستد سهم‌های خود ادامه دهند. «بورس به امید وابسته است» و این نکته بر فعالان این بازار پوشیده نیست که حتی یک خبر منفی در حوزه رویدادهای سیاسی و اقتصادی نیز می‌تواند معاملات این بازار را بر هم بریزد و همه چیز را به سقوط و ریزش بکشاند. اما در حال حاضر همه چیز برای سهامداران و فعالان این بازار روی خوش خودش را نشان می‌دهد و با نگاهی به مسیر تحولات جاری نیز به خوبی متوجه این تحلیل می‌شویم که به این زودی‌ها سرمایه‌ها از بورس خارج نخواهند شد. از سویی دیگر اوضاع بازارهای سرمایه‌پذیر موازی هم به خوبی توانسته است جای پای سرمایه‌ها را در تالار شیشه‌ای محکم کند. در شرایطی که نه خبری از نوسان‌های ارزی است و نه طلا دیگر در سطح جهانی با رشد قیمتی سابق روبه‌رو می‌شود، بورس با قدرت بیشتر اعداد تاریخ‌ساز تازه‌تری را به وجود می‌آورد. این هم از اقبال بزرگ سهامداران است که حتی سود و بازدهی سرمایه‌گذاری در بازارهای رقیب نیز در برابر این بازار به نوعی کم آورده و عقب‌نشینی کرده‌اند. رسیدن ارزش بازار بورس به مرز 350 هزار میلیارد تومان برای این بازار اعتبار بیشتری نیز کسب کرده است و در مقابل رسیدن بازده این بازار به مرز صددرصد همه چیز را به سرمایه‌گذاری در بورس ختم کرده است. همه این موارد باعث شده است تا با ادامه این وضعیت کمتر سرمایه‌گذاری حاضر شود نقدینگی خود را از این بازار خارج کند. هرچند سرمایه‌گذاری بدون تحلیل در این روزهای بورس به شدت خطرناک است اما باید اذعان داشت که بخش عمده‌ای از تازه سهامداران که وارد بورس شده‌اند آگاهی لازم برای فعالیت در این بازار را ندارند و این از بزرگ‌ترین چالش‌های حال حاضر بورس است که باید به آن از سوی مسوولان و سرمایه‌گذاران توجه شود.
منبع :
سوزن به خود
من ذاتا آدمی هستم که خیلی به جزییات یک کار اهمیت می‌دم و به همین خاطر در هر کاری که انجام می‌دم بهترین مسیر و شکل رسیدن به هدف خودم را انتخاب می‌کنم که غالبا از بین چندین راه‌حل موجود انتخاب می‌شود. به همین خاطر همیشه این نظم و رعایت نکاتی که برای خیلی‌ها مهم نیست باعث شده تو هر کار مشابه با یک فرد دیگر پیشروتر باشم و در عین حال برای پیشرفت بیشتر انگیزه بیشتری پیدا کنم. اما همیشه کارهای من صددرصد بدون اشکال نبوده و در آینده هم نخواهد بود چون ما آدم‌ها با اشتباه کردن است که یاد می‌گیرم و باتجربه می‌شویم. اما نوع برخورد با یک اشتباه خیلی مهم است. خودم در مواجهه با کسی که اشتباه کرده با بهترین برخورد و تعامل دوستانه موضوع را پیگیری می‌کنم. چند روز پیش در یکی از کارها که البته مربوط به روزنامه بود یک اشتباه سهوی ساده مرتکب شدم که به خاطر مشغله فراوان روزانه و از طرفی تمرکز همیشگی من به روی چند کار همزمان که دیگه برای من به یک عادت تبدیل شده به وجود آمد. حالا به این کار ندارم که برای من شاید هر 1000 روز یک بار یک همچنین موردی پیش بیاید که به پشتوانه همان اصولی است که در ابتدا گفتم «دقت در جزییات و انتخاب بهترین راه» یک فیلتر بازدارنده همیشه وجود دارد. اما برخورد کسی که قصد داشت این اشتباه رو به من گوشزد کند خیلی تعجب برانگیز بود به طوری که یاد ضرب‌المثل معروف «یک سوزن به خودت بزن، یک جوالدوز به دیگران» افتادم. من هیچ گاه سعی نمی‌کنم از حریم احترام و اصول خودم خارج بشم اما به نظرم، ما آدم‌ها بهتره در هر کاری اول ببینیم کارهای خودمون چقدر صواب هست و برای دیگران ناصواب، بعد سعی کنیم تا بدون توجه به بهترین راه حل با جنجال، یک اشتباه ساده رو در بوق و کرنا کنیم. من این قدر شجاعت دارم و داشتم که به اشتباه خودم اعتراف کنم اما آیا همه این جرات را دارند؟
منبع :
خصوصی‌سازی در کما
آیا سهم دولت از واگذاری‌های سال‌جاری نقد می‌شود
سازمان خصوصی‌سازی خیلی وقت است که دیگر همانند گذشته‌ای نه‌چندان دور کانون توجه بازار سرمایه را به سوی خود جلب نمی‌کند. حتی در بازاری که از ماه‌ها قبل تقریبا هر روز آن از روز قبل پر رونق‌تر بوده است و عرضه سهم‌های جدید می‌تواند مانند یک دوپینگ معاملاتی و شکل‌گیری هیجان در تالار شیشه‌ای عمل کند نیز نتوانسته است تا به امروز این سازمان را مجاب کند که از شرایط فعلی به نفع عرضه سهم و واگذاری‌های اصل «44» در سال‌جاری استفاده کند. هر چند چندی پیش غلامی، معاون سابق این نهاد اعلام کرده بود که اساسا سهمی برای این سازمان از سهم‌های دولتی قابل توجه در حال حاضر باقی نمانده است تا برای عرضه، آن را به سوی بورس هدایت کند اما این موضوع نمی‌تواند به این سادگی‌ها نیز باشد چراکه به طور مشخص در قانون بودجه سال‌جاری این سازمان از محل واگذاری سهم‌های دولتی در ردیف بودجه باید به یک عدد مشخص از واگذاری‌ها برسد که البته تا به حال نه خصوصی‌سازی شرکت دولتی و عرضه سهام آن صورت گرفته و نه در واقع تحرک خاصی برای عرضه سهم حتی در آینده نزدیک دیده شده است. جالب‌تر آنکه حتی تغییر رییس این سازمان و رفتن احمدوند و آمدن پوری‌حسینی نیز نتوانسته است این سازمان را از حالت منفعل قبلی خارج کند و سیاست سکوت همانند گذشته ادامه پیدا کرده است. به هر حال بعد از کرد زنگنه مردی یا همان آقای خصوصی‌سازی که سعی می‌کرد با شفاف‌سازی‌ها جو مثبتی را ایجاد کند دیگر مدیری در این سازمان بر مسند ریاست نیامده است که حداقل در بیان حقیقت واگذاری‌ها سکوت پیشه نکند و با مذاکره، لابی و حتی فشار بر نهادهای دولتی که در برنامه کلی واگذاری‌های سالانه قرار دارند، بتواند موتور خصوصی‌سازی را روشن کند و نگذارد از حرکت باز داشته شود.
منبع :
لسان‌الغیب در واگن قطار
همیشه هر وقت با قطار به مسافرت میرم هیجان‌زده هستم. بعضی‌ها این جور سفر کردن رو دوست ندارند اما من عاشق قطار هستم. فکر کنید وقتی بلیت رزرو می‌کنید نمی‌دونید پنج نفر بعدی در کوپه‌های شش نفره یا سه نفر دیگه در کوپه‌های چهار نفره کی هستند؟ چه جور برخوردی دارند؟ خونگرم هستند یا خونسرد یا حتی یک گروه پر شر و شور که باید فاتحه سفر با آرامش خودت رو بخونی اما با این حال تجربه آشنا شدن با آدم‌های جدید برای من همیشه فوق‌العاده هست. در آخرین سفرم به مشهد موقع رفتن یک گروه چهار نفره طلبه که در اول راه تحصیل و ارتقای سطح شناخت دروس حوزوی بودن تو واگن بودند یا موقع برگشت هم تنها دو برادر که البته باجناق هم بود همسفر من در مسافرت 14 ساعته بودند. اگر فکر می‌کنید همه هیجان‌ها فقط مربوط به داخل واگن قطار می‌شه کاملا اشتباه می‌کنید اما من این بار فقط می‌خوام از اتفاقات داخل چهار دیواری آهنی 2*2 حرف بزنم. در نوشته‌های بعدی از اتفاقات خارج از واگن هم براتون می‌نویسم. موقع رفتن تنها تو واگن نشسته بودم که یک دفعه چهار تا صدای سلام و علیکم شنیدم و چهار بار هم جواب دادم. تو سفر فقط با دوتاشون تونستم ارتباط برقرار کنم، یکی کتاب می‌خوند و اصلا وارد بحث‌ها نمی‌شد و یکی دیگه هم خواب رو بیشتر از هر چیزی دوست داشت. بعد آشنایی بیشتر حتی یکی از این برادرها برام فال حافظ گرفت و تا آخرین مصرع هم خوند و تاکید داشت که «لسان‌الغیب» خیلی هوای من رو داره که البته حرفش از واقعیت هم خیلی دور نبود اما این دوست، نمی‌دونست که خدا «حافظ» من همیشه بوده و «خواجه» پرده‌ای از عنایات او را نشان داده است.
منبع :
« قمارخانه سابق!» تحت حمایت دولت
تغییر دولت و اعمال سیاست‌های تحول‌گرا که بر بستر ارزیابی‌های عمیق در دولت جدید شکل گرفته است این بار بازار سرمایه را هدف قرار داده و ظاهرا قرار است حمایت‌های دولت حسن روحانی از بورس به واقعیت تبدیل شود. این اطمینان که روز یکشنبه در جلسه هیات دولت به علی صالح‌آبادی به عنوان رییس سازمان بورس داده شده است، می‌تواند اوضاع بازار سرمایه کشور را پررونق‌تر از گذشته کند و متعادل شدن رشد بازده فعلی را تضمین نماید.از ابتدا هم وقتی نعمت‌زاده به عنوان یکی از مردان باتجربه تیم اقتصادی حسن روحانی حتی قبل از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری و در کانون تبلیغات کاندیداها به تالار حافظ رفت مشخص بود که دولت یازدهم نگاه متفاوت تری به بازار سرمایه نسبت به دولت محمود احمدی‌ن‍ژاد دارد. برای اینکه به سیاست‌های دولت گذشته نگاهی داشته باشیم باید به جمله معروف رییس دولت گذشته برگردیم که وی «بورس را قمارخانه می‌دانست» و هیچ‌گاه سعی نکرد تا بتواند این نهاد مالی که بخشی از گردش نقدینگی‌های جامعه را بر عهده دارد جدی بگیرد اما از آنجا که اوضاع در هر فضای سیاسی و اقتصادی همیشه یکسان نیست با سر کار آمدن دولت یازدهم و از همان ابتدا حمایت از بورس امیدهای واقعی‌تری در تالار شیشه‌ای برای سهامداران به وجود آورد که یکی از ساده‌ترین معیارهای ارزیابی این اتفاق رشد بی‌سابقه شاخص کل و صعود نزدیک به 30 هزار واحدی این پارامتر در کمتر از شش ماه به عنوان یکی از معیارهای اصلی تحلیل معاملات از نمونه‌های تحول تازه بورس است. در همین حال اعلام حمایت دولت یازدهم از بازار سرمایه در روزهایی که این بازار در تاریخی‌ترین شرایط خود قرار دارد می‌تواند به تثبیت شرایط فعلی و ادامه‌دار شدن رشد قیمت سهم‌ها و بازدهی بورس و در کنار آن توسعه معاملات سایر نهادهای دیگر همانند بورس کالا، فرابورس و انرژی منتهی شود و این در حالی به واقعیت تبدیل خواهد شد که در حقیقت حمایت‌های اعلام شده از سوی دولت به ابزارهای واقعی و ملموس در بازار سرمایه تبدیل شود و سهامداران این حمایت‌ها را حس کنند. این حمایت به خوبی می‌تواند سرعت گردش و ورود نقدینگی‌های تازه را به بورس بیشتر کند که در نهایت می‌تواند به فعال‌تر شدن بورس ختم شود.