ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
دقیقا در روزی که اخبار و تحلیلهای مثبت و خوشبینانه از ژنو از سوی منابع خبری مخابره میشد همه گمانهزنیها و ارزیابیها نیز از فضای امیدوارکننده مذاکرات خبر میدادند. مذاکرات ایران و غرب آنقدر جدی شد که وزیر امورخاجه آمریکا و سایر اعضای گروه 1+5 به صورت ناگهانی و بدون برنامه از پیش تعیین شده خود را به سوییس رساندند تا مذاکرات در شکل دامنهدارتر دنبال شود. اما موضوع از جایی خاص میشود که نتانیاهو در اولین واکنش به توافقات اولیه ایران و غرب آن را «معامله قرن» نامید و با هوچیگری سعی در مسموم کردن فضای سیاسی کرد. «همان شب، ساعت 21»، اخبار سراسری شبکه یک صدا و سیما، بدون اعلام حمایت شفاف و نه افراطی از موفقیت و قدرت دیپلماسی هیات ایرانی که توانسته بودند در مذاکرهای با شکل «یک در برابر شش» خواستههایشان را به کرسی بنشانند نه تنها این دستاوردها را بیاهمیت و معمولی جلوه داد بلکه در برابر جمله تاریخی «معامله قرن» نتانیاهو که به خاطر درایت نمایندگان ایرانی در مذاکرات با 1+5 آن را بیان کرده بود، «سکوت قرن» را انتخاب کرد و از کنار آن گذشت. حال این اتفاق را مقایسه کنید با برخورد مشابه با دولت قبلی، آن هم در ابعادی بسیار سطح پایینتر و بدون دستاورد، در اینگونه زمانها کل صفحه تلویزیون حداقل به 16 مربع مساوی تقسیم میشد و همه منابع تصویری غربی که ذرهای خبر دلخواه را پوشش داده بودند با افتخار نشان داده میشد. خیلی تاسفآور است که صدا و سیما هیچگاه نمیخواهد بپذیرد که بخش زیادی از مخاطب فعلی اگر به برنامههایش نگاه کنند آنلاین پای برنامههایش مینشیند و دهه 60 خیلی وقت است که دیگر تمام شده است.