ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
همزمان با اعلام نخستین نتایج انتخابات شاخص 951 واحد رشد کرد
صبح دیروز وقتی معاملات در تالار شیشهای آغاز شد از همان ابتدا چشمهای هیجانزده و زمزمه معاملهگران به خوبی نشان میداد سهامداران منتظر اخبار انتخابات و تعیین استراتژی تازه براساس رویداهای جاری برای معاملات خود هستند. دقیقا به همین خاطر بود که هر ساعت که از معاملات سهمها میگذشت، شاخص بهطرز شگفت انگیزی با صعودهای خود که بهطور میانگین کمتر از 200 واحد نبود مرزهای جدیدی را در مینوردید. در مقابل، تابلوی قرمز نیز هر بار که به روزرسانی میشد با افزایش قیمت بیشتر سهمها به خصوص گروههای لیدر بازار همانند «پتروشیمی، سرمایهگذاری، معدن، بانکیها و...» بعد از مدتها هیجان شگفتانگیزی را در تالار شیشهای شکل داده بودند. روز شنبه در ابتدای معاملات شاخص کل 45 هزار و 671 واحد را ثبت کرد که پس از کمتر از یک ساعت با 597 واحد صعود از مرز 46 هزار و 260 واحد نیز عبور کرد که این میزان رشد برای یک ساعت جالب توجه و بیسابقه است. این درحالی بود که هر چقدر آرامآرام نتایج صندوقهای شمارش آرا انتخابات ریاستجمهوری اعلام میشد معاملهگران با انرژی بیشتری به تشکیل صفهای خرید و فروش سهمهای خود اقدام میکردند. معمولا در همه کشورها تغییر و تحول در سطوح مدیریتی ارشد همانند ریاستجمهوری با گشایشهای تازهتری همراه خواهد شد چراکه تکمیل سیاستهای اقتصادی و سیاسی پیشین و اجرای برنامههای جدید به شکلگیری فضای تازهتری منتهی میشود و از یک سو امید به شکلگیری فضای جدید اقتصادی و از سویی دیگر تغییر دیدگاه در سطح نخست اجرایی باعث میشود تا بازارهای مالی تحت تاثیر قرار گیرند. در این میان بازارهای پویای کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیستند، به همین خاطر بود که روز گذشته بورس بر خلاف سایر بازارهای موازی همانند ارز و سکه که با ریزش قابل توجهی همراه شده بودند با شادابی و طراوت خاصی در معاملات روبهرو شد که نتیجه آثار همان تحولاتی بود که به آن اشاره شد. در میان شرکتهایی که روز گذشته با تاثیر شدید خود بر شاخص باعث تاریخسازی آن شدند باید به «پالایش نفت اصفهان، صنایع پتروشمی فارس، گسترش نفت و گاز پارسیان، سرمایهگذاری غدیر و فولاد خوزستان» اشاره کنیم که از 50 تا 87 واحد تاثیر مثبت به روی نماگر بورس داشتند. افزون بر این شش شرکت «پتروشیمی پردیس، گلگهر، بانک پاسارگاد، مدیریت سرمایهگذاری امید، بانک ملت و توسعه معادن و فلزات» نیز با میانگین 30 واحد در هدایت شاخص بورس به قله 46 هزار و 623 واحد تاثیرگذار بودند. به هر حال بورس و معاملهگران از فردا در هیجان فضای جدید میتوانند رکوردهای جدیدی را شکل دهند.
منبع :
وقتی روز 24 خردادماه 92 انتظارها به پایان برسد و یکی از کاندیداهای موجود در انتخابات ریاستجمهوری پیروز شود، رییس دولت یازدهم در جایگاهی قرار خواهد گرفت که براساس اصل «113» قانون اساسی پس از مقام معظم رهبری، وی عالیترین مقام رسمی کشور میشود و مسوولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را جز در اموری که مستقیما به مقام معظم رهبری مربوط میشود، بر عهده دارد. برای اینکه به اهمیت و شان این جایگاه پی ببریم باید به بزرگانی که پیش از این در این مقام قرار گرفتهاند و خدمات شایان توجهی داشتهاند توجه کنیم تا بتوانیم ارزیابی دقیقی از شان جایگاه ریاستجمهوری داشته باشیم. هشت سال ریاست جمهوری هاشمیرفسنجانی و محمد خاتمی و پس از آن محمود احمدینژاد تجربههای زیادی از حفظ یا تنزل جایگاه و شان ریاستجمهوری را در کشور به طور مشخص نشان داد. اداره کشور در شرایط نامناسب اقتصادی، یا تنشهای سیاسی بینالمللی گسترده که با اعمال سیاستهای عاقلانه تا حد قابل توجهی به مهار درآمد یا حتی ایستادگی در مقابل زیادهخواهی غرب و آمریکا از جمله این موارد بود که نشان داد رییسجمهور از چه جایگاهی در کشور برخوردار است و باید برای حفظ آن از چه سیاستهایی پیروی کرد. این نکته خیلی مهم است که رییس دولت آینده به واقع درک کند که روسای قبلی با چه سیاستهایی توانستند شان این جایگاه را ارتقا دهند یا آنقدر پایین بیاورند که حتی نوسیاستمداران تازهکار هم در مواقعی به خود اجازه دادند در اصل به مقام دوم کشور بیاحترامی کنند و شان جایگاه ریاستجمهوری را زیرسوال ببرند. مصداق این مثل که «احترام امامزاده با متولی آن است» به روشنی این پیام را به فرد پیروز در انتخابات میدهد که چه مسوولیت سنگینی در حفظ جایگاه تازه خود دارد. واضح است که هرچقدر شان این مقام حفظ و پررنگتر شود، اثرات داخلی و فراملی قابل توجهی را برای رییس دولت و کشور به دنبال خواهد داشت به طوری که نه در داخل گروههای سیاسی و قدرتهای پنهان و آشکار به خود اجازه میدهند این جایگاه را با نادیده انگاشتن زیر سوال ببرند و نه در محاسبات بینالمللی این مقام و جایگاه قدرتمند جلوه نکند. حال سوال اصلی این است که آقایان کاندیدای این مقام، شان جایگاهی که برای تصاحب آن در حال مبارزه با دیگر رقیبان خود هستند را به خوبی میدانند؟ آیا از تجربه روسای گذشته دولت میتوانند به خوبی استفاده کنند، آیا میتوانند میراثدار قدرتمندی باشند یا شاید این جایگاه را با درک نکردن قدرت آن طوری به تاراج بگذارند که آیندگان قضاوت مثبتی نداشته باشند.
منبع :