این روزها همه چیز در بورس تحت تاثیر بازگشایی نماد پالایشیها قرار دارد. مقامات بورسی با برگزاری جلسات آشکار و پنهان قصد دارند تا مدیران این گروه بزرگ بازار سهام را مجاب کنند اطلاعات شرکت متبوع خود را شفاف کنند تا بلکه نماد این گروه باز شود، اما چرا این اتفاق تا به امروز روی نداده و چرا در روزهای پایانی سال و در حالی که تنها سه روز کاری به پایان معاملات روزانه بورس در سال 1394 باقی مانده، فشارها به سوی بازگشایی نماد پالایشیها از همه طرف بیشتر شده است. ارسال اطلاعات الزامآورترین راه مجاب کردن همه شرکتهای حاضر در بورس برای بازگشایی نمادهای بسته است اما در شرایط فعلی، مدیران این گروه با اعلام اینکه نرخهای داخلی با نرخهای جهانی متفاوت است، سعی دارند تا در مسیر بازگشایی نمادها سنگاندازی کنند. در عین حال مدیریت جدید بازار سرمایه قصد دارد حتی با تهدید مستقیم و غیرمستقیم هم شده تکلیف بازگشایی نماد این گروه پرطرفدار را در روزهای اندک باقی مانده سالجاری روشن کند و این حاشیه پردردسر را به سال آینده منتقل نکند.به هر صورت در این دایره بزرگان تنها سهامداران بیدفاع هستند که تکلیف سرمایههای خود را نمیدانند و مدتهاست که پولهای سرمایهگذاریشده خود در این شرکتها را بلوکه شده می بینند و هر روز منتظر هستند تا با باز شدن نمادهای این شرکتها به سرمایههای خود دست پیدا کنند. به هر صورت باید امید داشت تا مقاومت پالایشیها با بهانههای متفاوت و فشارهای سازمان بورس برای ارسال اطلاعات به هر شکل ممکن و حتی با چند سناریو در نهایت به بازگشایی نماد این گروه منتهی شود تا سهامداران پالایشیها را اگر منتفع نمیکند حداقل قربانی نکند.
منبع :
روزنامه جهان صنعت + بخش دوم + سوم + چهارم
استقبال سبز معاملهگران با شاخص 64 هزار واحدی
در دنیای حال حاضر، استفاده از ابزار «گفتمان معقول مبتنی بر حفظ منافع» امری بدیهی و قابل دفاع برای همه کشورهاست. شرایط سیاسی- اقتصادی ایران و فشار موجود تحریمها بر کسی پوشیده نیست و همه بازارهای مالی کشور را از چند سال پیش تا به امروز تحتتاثیر خود قرار داده است. حضور رییسجمهور در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد و استفاده از فرصتهای دیپلماتیک که با گفتوگویی تاریخی با رییسجمهور آمریکا در ساعات پایانی حضور در نیویورک به پایان رسید همه امیدهای قبلی مبنی بر گشایش فضای اعتماد بین ایران و غرب را تا حد زیادی به واقعیت تبدیل کرده است. در همین راستا یکی از بزرگترین واکنشهای این تحولات روزگذشته در بورس اوراق بهادار به عنوان یکی از دماسنجهای اقتصادی کشور روی داد و این بازار سرمایهپذیر عادت چند وقت اخیر خود که به تاریخسازی و رشدهای تصادعدی شاخص کل معاملات مربوط میشود را ترک نکرد بهطوری که روز گذشته معاملهگران در بازار از همان ابتدا با عطش سیریناپذیر صفهای خرید و فروشهای سهم را آنچنان داغ کردند که گویی همه درهای اقتصاد جهان به روی اقتصاد نفتی ایران باز شده است و سرمایهگذاران خارجی هم در صف انتظار برای سرمایهگذاری در ایران هستند. به هر روی بورس اوراق بر بستر همین رخدادها به خوبی توانست اولین روز معاملاتی هفته را با صعودی شدید آغاز و به پایان برساند. هر چند روز گذشته هم سیستم معاملات نیز عادت چند روز اخیر خود را تکرار کرد و با اختلال به استقبال سهامداران منتظر رفت اما در همان لحظه شروع معاملات در سیستم فشار دستورهای معاملاتی به میزانی بالا بود که در کمتر از یک ساعت از شروع دادوستد سهمها، شاخص کل که با 63 هزار و 455 واحد چشم به روی معاملات باز کرده بود، در کمتر از 60 دقیقه و در ساعت 9:35 با 800 واحد رشد به 64 هزار و 251 واحد رسید که با توجه به رویدادهای بالا برای بورسبازها اتفاق غریبی نبود. هر چند شتاب ادامه معاملات به میزان آغاز نبود اما در نهایت در پایان روز کاری تالار در ششمین روز پاییز در نهایت شاخص با بیش از هزار واحد رشد و دقیقا با 1240 واحد صعود به 64 هزار و 695 واحد رسید. نگاهی به سایر پارامترهای بازار هم نشان میدهد که روز سبز بورس در همه تالارها موج انداخته بود بهطوری که به صورت میانگین همه شاخصهای «کل، بازار اول، بازار دوم، صنعت و 30 شرکت بزرگ» دو درصد رشد کردند. در کنار آن ارزش بازار نیز به عدد خیرهکننده 315 هزار میلیارد تومان دست پیدا کرد که این رقم برای بازار سرمایه اعتبار بیشتری به همراه خواهد داشت.
منبع :
عقبگرد 506 واحدی شاخص
همان طور که پیشبینی شد، توقف نماد شش شرکت به دلیل شفافسازی اطلاعات مالی کافی بود تا شاخص معاملات بورس بعد از شوک افت 176 واحدی در روز شنبه در دومین روز معاملاتی نیز با یک ریزش وحشتناک که با 506 واحد سقوط همراه بود و به 37 هزار و 116 واحد برسد تا چشمها را در تالار شیشهای بعد از نزدیک به 18 ماه که معاملهگران شاهد اینچنین ریزشی نبودند خیره کند. هرچند توقف نماد شرکتها یک امر معمول در بورس هاست اما وقتی در چند روز گذشته این دستور بازدارنده برای معاملات شرکتهای بزرگ و به نوعی هدایتگر بازار اتخاذ شد شاید تصمیمسازان فکر این جای دستور خود را نکرده بودند که بازار و سرمایهگذران بعضا احساسی آنچنان واکنشی از خود نشان خواهند داد که به بزرگترین ریزش و سقوط شاخص کل معاملات بورس منتهی خواهد شد.
البته شاید در فضایی که در چند هفته گذشته روند معاملات به
سمتی پیش میرفت که شاهد رشدهای بعضا نزدیک به یکهزار واحدی نیز بودیم این افت
رقم قابل توجهی را شامل نشود و به نوعی نتواند آنچنان که انتظار میرود حساسیتبرانگیز
باشد اما واکنش معاملاتی سهامداران تحلیلهای دیگری را پررنگ میکند. این دیدگاه
که سهامداران در بورس با حرکت بادهای قیمتی سهمها به اینسو و آنسو میروند اصلیترین
تحلیل این شرایط است، چرا که اگر به صفهای فروش سهمها طی دو روز اخیر به خصوص
بعد از توقف نمادهای شش شرکت و به طور ویژه در پایان معاملات روز گذشته توجه کنیم
به خوبی به این نکته میرسیم که ترسوهای بازار مشغول فرار از بورس حداقل برای
کوتاهمدت هستند و این خروج نقدینگی مورد توجه بخش قابلتوجهی از بازار شده و شاخص
کل را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است.
در پارامتری دیگر باید به نقش سفتهبازان نیز
اشاره کرد که با کوچکترین محرک منفی در تالار شیشهای به نوعی موجهای منفی را
تقویت میکنند تا معاملات از حالت عادی خود خارج شود و این یکی دیگر از آسیبهای
این گونه سقوطهاست اما اگر همه این عوامل را کنار هم بگذاریم باید در مقابل آن به
نقش غیر قابل انکار حقوقیهای بازار سرمایه نیز اشاره کرد و آن را از نظر دور نگه
نداشت. این روزها سهامداران حقیقی و حتی حرفهایهای بازار با چشمان بازتری به
فعالیت حقوقیهای توجه دارند و تحرک نداشتن این گروه از فعالان بازار به روشنی
توانسته است پالسهایی را به همه معاملهگران مخابره کند. به هر سوی این زنجیرهها
اگر به درستی مورد حمایت ارکان داخلی و خارجی بورس قرار نگیرند و دل خوش به شاخص
بیش از 37 هزار واحد ماند نباید انتظار داشت که همان طور شاخص طی کمتر از چهار ماه
از 24 هزار واحد به فرای 37 هزار واحد رسید به مرزیهای جدید منفی سقوط کند و آن
زمان دیگر چارهای جر تسلیم شدن در نوسانها بازار باقی نمیماند.
منبع :