ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
همه فعالان بازار سهام از حواشی و جزییات این اتفاق کاملا آگاه هستند و نیازی به شرح ماجرا در این ارتباط نمیباشد اما قصد داریم تا به اتفاقهای بعد از آن اشاره کنیم تا بتوانیم به یک ارزیابی دقیق در برابر اظهارنظرهای معاون نظارت بر بورسها و ناشران سازمان بورس که بالاخره بعد از گذشت چند روز در باره عرضه اولیه «مبین» و اشکالات سیستم معاملاتی در برابر رسانه سازمانی خود پاسخگو بوده است، بپردازیم. حسن امیری در این گفتوگو با بیان همه آنچه که در این چند روز از ابتدا تا به حال روی داده در نهایت بدون آنکه از سهامداران و فعالان بازار سهام که در این عرضه اولیه حضور داشتند که در نهایت تحت تاثیر فشارهای عصبی ابطال هم قرار گرفتند حتی یک عذرخواهی ساده انجام نداد و همه چیز را عادی جلوه داد. جالبتر آنکه در برابر انتقاد رسانهها که بر اساس وظیفه ذاتی خود باید همه ابهامها را ارزیابی و کنکاش کنند که در این مورد درباره عرضه اولیه «مبین» و شائبههای آن نقدهای زیادی را انجام دادند، در اظهار نظری عجیب رسانهها را دعوت به آرامش و عدم قضاوتهای عجولانه میکند. این مقام بورسی که به تازگی و پس از آمدن محمد فطانت به عنوان رییس سازمان بورس در دایره مدیران مورد اعتماد وی قرا گرفته در بخشی دیگر از توصیههای عجیب خود به رسانهها که تا به حال سابقه نداشته که میتوان دلیل آن را خلاء مدیریت روابط عمومی در چند ماه اخیر بعد از استعفای سعید مستشار دانست، اظهار داشته است: «هر گونه اظهار نظر به ویژه مواردی که به طور ناقص بیان میشود یا مطالبی که با جهتگیریهای خاصی در رسانهها مطرح میشود میتواند آثار زیانباری در پی داشته باشد و به داراییهای مردم لطمه بزند». کلیدواژه این جمله «داراییهای مردم» و لطمه ندیدن آن است که مسبب آن هم مشخص شده است. ظاهرا فشار نمایندگان مجلس به مقامات بورس که در هفته گذشته به بالاترین حد رسید به طوری که رییس کمیسیون اصل «90» به صراحت عنوان کرد که رییس سازمان بورس باید جوابگوی این ادامه ریزشها و ابهامات تازه باشد و پیگیریهای رسانهای مورد خوشایند آقایان واقع نشده است. گویی از سوی اینگونه نگاهها که به تازگی وارد مدیریت بازار سرمایه شدهاند انتظار وجود تا از بین رفتن سرمایههای مردم به خصوص حقیقیها در بازار سهام که در چند هفته اخیر به اوج خود رسیده و بیش از 15 هزار میلیارد تومان آن در یک ماه اخیر از 15 فروردینماه تا به امروز دود شده مورد توجه رسانهها قرار نگیرد! در عین حال اگر در یک عرضه اولیه ساده که درصد عرضه سهام هم خیلی بزرگ نبود که اگر بود هم نباید این گونه اشکالات در سامانه معاملات به وجود آید، اشکالات فاجعه باری صورت گیرد، همگان باید لبخند بزنند و سکوت کنند. آیا افشاگریهای رسانهها به چالش کشیدن اشکالات و آگاه کردن مردمی که تنها حامی آنها شاید رسانهها باشند به «داراییهای مردم» لطمه میزند یا چشمپوشاندن و توجیه کردن ابهاماتی که هر از گاهی همه فعالان بازار سرمایه را غافلگیر میکند؟
رسانهها در دنیا از همان ابتدا به خاطر ذات حقیقتطلب و ماهیت اصلی خود که همان آگاه سازی است، توانستهاند جایگاه ارزشمندی را در جامعه بشری به دست بیاورند. نگاهی به همه رویدادهای جهان از ابتدا تا به امروز به روشنی نقش بااهمیت رسانهها در همه ابعاد زندگی بشر را مشخص میکند. در ایران نیز رسانهها همیشه تا جایی که توانستهاند در قالب و نقش اصلی خود قرار گرفته و از هدف اصلی خود دور نشدهاند و در پارهای از زمانها نیز شرایط روز جامعه ایجاب کرده است که رسانهها تحتتاثیر فشارهای بیرونی نتوانند آنگونه که باید به مسایل و رخدادهای صورت گرفته بپردازند تا جلوی هرگونه رانت، غوغاسالاری و فساد در همه ابعاد موجود را بگیرند اما به هر ترتیب همه حوزههای خبری از سیاست تا ورزش، از اقتصاد تا فرهنگ از سوی رسانهها همیشه مورد نقد، تحلیل، ارزیابی و حتی کشف حقیقت قرار گرفته است. «اقتصاد» همیشه یکی از مهمترین بخشهایی بوده است که رسانهها حساسیت ویژهای روی آن داشته و کوچکترین انحراف در این بخش، بازتابهای افشاگرایانه گستردهای را در سطح رسانهها به دنبال داشته است. افشای فساد سه هزار میلیارد تومانی در چند سال گذشته و اخیرا داستان رانتهای عجیب و غریب بابک زنجانی که به عنوان متهم در حال حاضر در زندان به سر میبرد یا چند دهه قبل شهرام جزایری که به خاطر فساد اقتصادی به سالها زندان محکوم شد که البته چند هفته پیش آزاد شد، همگی گوشههایی از قدرت رسانهها در آشکارسازی انحرافهای صورت گرفته در بخش اقتصاد بوده است. اگر به سر منشای هر یک از این موضوعات مراجعه شود به درستی مشخص میشود که شفافسازی رسانهها باعث حساسیت مسوولان و در نهایت آشکارسازی یک موضوع پنهان شده است. قدرت رسانهها در همه ابعاد به همین میزان موجب شفافسازی و تسهیل دسترسی اطلاعات برای همه مردم بوده است اما بررسی بزرگترین افشاگریهای رسانهای در سطح دنیا نیز مشخص میکند بعد از عیان شدن فسادهای اخلاقی مقامات دولتی و مشهور، افشاگریهای اقتصادی و پرداختن به فسادهای شکل گرفته از تاریخیترین تحولاتی بوده که رسانهها خالق آن بودهاند. در ایران نیز نقش رسانهها در پیگیری حقایق و جلوگیری از شکلگیری فسادها در همه بخشها و به خصوص در حوزه اقتصاد همیشه کمک قابل توجهی برای کشف معایب در سیستم اقتصادی بوده است که همگان آن را تایید میکنند. کشف سلطان شکر، چای، سیگار، دارو، خاویار، جمشید بسماللهها و... همگی اگر توسط رسانهها پیگیری نمیشد معلوم نبود اقتصاد کشور تا چه زمانی باید بهای سنگین حیف و میل شدن حق مردم و بیتالمال را میپرداخت. شاید اگر رسانهها در ایران به دلیل درک ناقص از جایگاهشان توسط مسوولان از باید و نبایدهای کمتری برای آشکار ساختن معایب و فسادها پیروی میکردند و از سوی دیگر قدرت آنها به عنوان یکی از ارکان دموکراسی در دنیای جدید، جدی گرفته میشد، اساسا نیازی نبود تا سایر برنامههای کنترلی به اجرا درآید. به هر حال رسانهها به عنوان یک ابزار مدرن و فراگیر همیشه در نقش اصلی خود برای خدمت به مردم بازی خواهند کرد و چه بهتر خواهد شد که حاکمان و سیستمهای ادارهکننده در جامعه بتوانند با درک درست از قدرت رسانهها از این ابزار برای توسعه دموکراسی در سطح جامعه استفاده کنند.
منبع :
روزنامه جهان صنعت + بخش دوم + سوم
بازتاب :
.