ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
تغییر دولتها همیشه به تغییرات بنیادی سیاستها تبدیل نمیشود. اما تغییر نگاه کمترین توقعی است که میشود از یک دولت جدید با یک نگاه تازه داشت. در شرایطی که سهامداران بورس سال گذشته تحت تاثیر تغییر جو سیاسی کشور و آمدن دولت حسن روحانی معاملات هیجانانگیزی را در تالار شیشهای رقم زدند، برنامههای حمایتی دولت نیز امید به پایدار بودن ثبات و رشد قیمت سهام را در بورس زنده نگه داشت، اما گذشت زمان و رویکرد جدید سهامداران در سال جدید که از همان ابتدا و تا به امروز ادامه یافته است پرده دیگری از واکنش بورس و فعالان آن را نشان داد. رفتارشناسی معاملهگران سهام در بورس ایران نشان میدهد که آنها شاید در ابتدا تحتتاثیر سیاستهای حمایتی از سوی دولت قرار بگیرند اما بعد از کوتاهترین زمان که به تحلیل واقعیتهای موجود و عملیاتی نشدن حمایتها برسند برای سرمایهگذاریهای خود نقشههای تازهتری را ترسیم میکنند که طبیعتا کوچ نقدینگی یکی از اصلیترین آنهاست. دولت یازدهم حتی قبل از دوران انتخابات با نگاه ویژه به بورس، پالسهای مثبت امیدبخشی را به سهامداران مخابره کرد اما قدری که از عمر این دولت گذشت آن پالسها آن قدر ضعیف شد که امروز دیگر حتی خبری از پالسهای امیدبخش در تالار سهام نیست و سهامداران با بهت هر روز ریزش شاخص و قیمت سهمهایی را نگاه میکنند که روزگاری برای آنها نقشههای زیادی را میکشیدند که البته حالا همه آنها نقش بر آب شده است. ادامه این وضعیت که صدای زنگ هشدار آن از مدتها پیش به صدا درآمده است میتواند به یک دردسر تمام عیار برای دولت یازدهم تبدیل شود. اکثر سرمایهگذاران بازار سهام که به دلیل هوش خود در این بازار فعال هستند اگر به این اطمینان برسند که پول خود را در جای ناامن سرمایهگذاری کردهاند با خروج نقدینگیهای خود که بخشی را هم در این چند ماه اخیر خارج کردهاند، میتوانند بورس را رسما به بحران دعوت کنند.