برخورد منطقی با مصدومیت بیک‌زاده

 بدترین اتفاق ممکن برای یک فوتبالیست آن هم در آستانه شروع جام جهانی مصدومیت است. در تاریخ مسابقات جام‌های جهانی بازیکن‌های بزرگی وجود دارند که به خاطر آسیب‌دیدگی از بازی در ارزشمندترین مسابقات فوتبال دنیا یا همان جام جهانی محروم شده‌اند. حال این اتفاق این بار باز هم برای ایران در حال تکرار شدن است. مصدومیت ناگهانی هاشم بیک‌زاده، مدافع تیم ملی فوتبال آن هم در بازی دوستانه با مونته نگرو در حالی که کمتر از دو هفته تا آغاز جام جهانی 2014 برزیل باقی مانده اردوی تیم ملی فوتبال در اتریش را تحت تاثیر قرار داده است. هرچند آخرین خبرها از این حکایت می‌کند که برای بهبود وضعیت این مدافع، وی برای درمان به برزیل اعزام خواهد شد تا حتی زودتر از همه بازیکن‌های دیگر بیک‌زاده به کشور میزبان جام جهانی برسد. این اتفاق از دو جهت قابل ارزیابی است؛ نخست آنکه حساسیت و پازل‌های تاکتیکی است که کارلوس کی‌روش برای این بازیکن در نظر گرفته است که نشان از آن دارد که بیک‌زاده از مهره‌های اصلی و تاثیرگذار ایران در جام جهانی است اما از منظری دیگر احتمال بلایی که سر دیه گو سیمئونه در فینال لیگ قهرمانان اروپا آمد برای کی‌روش نیز وجود دارد چراکه در آن بازی کاستا ستاره مصدوم اتلتیکو مادرید به بازی گرفته شد که نتیجه این اشتباه تعویض در دقیقه 10 بازی شد تا این تیم یک تعویض طلایی خود را در آن سطح از بازی از دست بدهد. حال تصور کنید اصرار کی‌روش به بازی کردن هاشم بیک‌زاده در جام جهانی، تجربه دیه گو سیمئونه را باز هم تکرار کند. آیا بهتر نیست با این مصدومیت منطقی برخورد شود؟

منبع :

روزنامه جهان صنعت + لینک دوم

گزارش در یک نگاه + لینک دوم

بازی کفاشیان با غرور ملی ایرانیان

اهمیت جام جهانی را برای فدراسیون‌نشین‌ها توجیه کنید

جام جهانی فوتبال اگر یکی از بزرگ‌ترین فستیوال‌های جهانی ورزش نباشد قطعا معتبرترین مسابقاتی است که تنها با حضور 32 کشور منتخب که سخت‌ترین مسابقات مقدماتی را با شکست دادن رقیب‌های خود پشت‌سر گذاشته‌اند هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود. ایران در طول همه دوره‌های جام جهانی تنها چهار بار موفق شده است در بالاترین سطح مسابقات فوتبال جهان شرکت کند و خیلی از کشورها و بازیکنان بزرگ دنیا نیز همچنان در آرزوی یکبار شرکت در این مسابقات هستند. حضور در جام جهانی برای همه کشورها علاوه بر ابعاد ورزشی حتی ابعاد فرهنگی و سیاسی را نیز به همراه خواهد داشت. خوب به یاد داریم که در جام جهانی 98 فرانسه بازی ایران- آمریکا چگونه توانست کل مسابقات را تحت تاثیر قرار دهد. حتی اشک ریختن‌های بازیکن تیم ملی کره‌شمالی پیش از بازی مقابل برزیل در جام جهانی هم نشان می‌دهد چه جو روانی شگفت‌انگیزی بر این بازی‌ها حاکم است به طوری که همه کشورها سعی می‌کنند در این رهاورد جهانی بهترین نماینده ورزشی، فرهنگی از طرف مردم کشور خود باشند و به نوعی تبلوری از غرور ملی خود را در داخل و بیرون از مسابقات نشان دهند. حال اما در ایران یک نهاد همانند وزارت ورزش یا حتی وزارت ارشاد باید در یک جلسه رسمی علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال را توجیه و متوجه این موضوع کند که او براساس جایگاه حقوقی خود در روزهای منتهی به جام‌جهانی 2014 برزیل نسبت به تحولات تیم ملی فوتبال ایران چگونه اظهار نظر کند تا با حرف‌های بی‌پایه و اساس خود با آبرو و اعتبار فرهنگ ایرانیان بازی نکند. تازه‌ترین شاهکار آقای همیشه خندان که براساس اظهارنظر خود اراده جا‌به‌جایی یک لیوان آب را هم در فدراسیون فوتبال ندارد در روزهای گذشته به یک هجمه جهانی منفی برای ایران تبدیل شده است. نگاهی به شرایط نشان می‌دهد ظاهرا در ایران به عنوان یک کشور نفتخیز، دریافت میلیون‌ها دلار پاداش صعود به جام جهانی از سوی فیفا، حمایت مالی همه‌جانبه دولت و البته اسپانسر تیم ملی از فدراسیون کفاشیان آن‌قدر کافی نبوده است که ایشان بدون در نظر گرفتن تبعات رسانه‌ای حرف‌های خود می‌گوید بازیکنان تیم ملی فوتبال باید مراقب لباس‌های خود باشند چراکه دیگر به آنها لباسی داده نمی‌شود. همین بی‌خردی کافی بود تا رسانه‌های دنیا از آرژانتین تا حوزه خلیج‌فارس از آلمان تا برزیل با مضحکه کردن این حرف اعلام کنند مسی شانس تعویض پیراهن با بازیکنان ایران را از دست می‌دهد. در عین حال نبی، دبیرکل فدراسیون کفاشیان هم دست کمی از رییس خود ندارد و در پاسخ به بی کیفیت بودن لباس‌های اسپانسر تیم ملی به جای جبران و توضیح می‌گوید لباس‌های تیم ملی آب نرفته است و بازیکنان رشد کرده‌اند! واقعا خجالت آور است که سایر کشورها با برنامه‌های فرهنگی‌شان سعی در نشان دادن عمق تمدن و اعتبار مردمان خود دارند آن گاه بالاترین افراد تصمیم‌گیر فوتبال در ایران با بیان حرف‌های بی‌پایه و اساس که تا به امروز خوراک رسانه‌های خنثی داخلی بوده است برای رسانه‌ها بین‌المللی سوژه فشارسازی‌های منفی و نشان دادن نادرست فرهنگ ایرانی را فراهم می‌کند. ذکر این نکته نیز لازم است که کاش یکی از ده‌ها رسانه ورزشی کشور که هر روز فقط دست به حاشیه پردازی می‌زنند و اغلب به‌عنوان نشریه زرد شناخته می‌شوند در برابر این اتفاق موضع‌گیری می‌کردند و برای یکبار هم شده تیتر یک خود را به دفاع از فرهنگ کشورشان اختصاص می‌دادند تا یک روزنامه اقتصادی دست به این کار نزند هر چند که همه ما رسالتی بر دوش داریم که نمی‌توانیم از کنار آن به راحتی عبور کنیم.

منبع :

روزنامه جهان صنعت + لینک دوم

گزارش در یک نگاه + لینک دوم