ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
وقتی روز 24 خردادماه 92 انتظارها به پایان برسد و یکی از کاندیداهای موجود در انتخابات ریاستجمهوری پیروز شود، رییس دولت یازدهم در جایگاهی قرار خواهد گرفت که براساس اصل «113» قانون اساسی پس از مقام معظم رهبری، وی عالیترین مقام رسمی کشور میشود و مسوولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را جز در اموری که مستقیما به مقام معظم رهبری مربوط میشود، بر عهده دارد. برای اینکه به اهمیت و شان این جایگاه پی ببریم باید به بزرگانی که پیش از این در این مقام قرار گرفتهاند و خدمات شایان توجهی داشتهاند توجه کنیم تا بتوانیم ارزیابی دقیقی از شان جایگاه ریاستجمهوری داشته باشیم. هشت سال ریاست جمهوری هاشمیرفسنجانی و محمد خاتمی و پس از آن محمود احمدینژاد تجربههای زیادی از حفظ یا تنزل جایگاه و شان ریاستجمهوری را در کشور به طور مشخص نشان داد. اداره کشور در شرایط نامناسب اقتصادی، یا تنشهای سیاسی بینالمللی گسترده که با اعمال سیاستهای عاقلانه تا حد قابل توجهی به مهار درآمد یا حتی ایستادگی در مقابل زیادهخواهی غرب و آمریکا از جمله این موارد بود که نشان داد رییسجمهور از چه جایگاهی در کشور برخوردار است و باید برای حفظ آن از چه سیاستهایی پیروی کرد. این نکته خیلی مهم است که رییس دولت آینده به واقع درک کند که روسای قبلی با چه سیاستهایی توانستند شان این جایگاه را ارتقا دهند یا آنقدر پایین بیاورند که حتی نوسیاستمداران تازهکار هم در مواقعی به خود اجازه دادند در اصل به مقام دوم کشور بیاحترامی کنند و شان جایگاه ریاستجمهوری را زیرسوال ببرند. مصداق این مثل که «احترام امامزاده با متولی آن است» به روشنی این پیام را به فرد پیروز در انتخابات میدهد که چه مسوولیت سنگینی در حفظ جایگاه تازه خود دارد. واضح است که هرچقدر شان این مقام حفظ و پررنگتر شود، اثرات داخلی و فراملی قابل توجهی را برای رییس دولت و کشور به دنبال خواهد داشت به طوری که نه در داخل گروههای سیاسی و قدرتهای پنهان و آشکار به خود اجازه میدهند این جایگاه را با نادیده انگاشتن زیر سوال ببرند و نه در محاسبات بینالمللی این مقام و جایگاه قدرتمند جلوه نکند. حال سوال اصلی این است که آقایان کاندیدای این مقام، شان جایگاهی که برای تصاحب آن در حال مبارزه با دیگر رقیبان خود هستند را به خوبی میدانند؟ آیا از تجربه روسای گذشته دولت میتوانند به خوبی استفاده کنند، آیا میتوانند میراثدار قدرتمندی باشند یا شاید این جایگاه را با درک نکردن قدرت آن طوری به تاراج بگذارند که آیندگان قضاوت مثبتی نداشته باشند.
منبع :