وقتی برای تو بده برای بقیه خوب

من واقعا نمی‌تونم بفهمم چه اتفاقی می‌افته وقتی چیزی برای خودت بد هست، ناشایست و حتی به دور از ادب هست،‌ چرا طرف مقابل می‌تونه این حق رو به خودش بده که دقیقا همون چیز برای خودش خوب، عالی و عادی باشه؟! فکر کنم همه شما هم این اتفاق رو تجربه کرده باشید. من معمولا خیلی با این رفتار ناامیدکننده روبه‌رو شده‌ام. با همکار، دوست، تو خونه، بیرون و اساسا همه جا این تجربه رو دیدم، حس کردم و بعضی مواقع در این شرایط قرار گرفته‌ام. خیلی این رفتار غیردوستانه است. سر یک موضوعی با دوستی حرف می‌زدم. من اصرار داشتم که این حرف اصلش برای همه صادق هست و من فقط نیستم که دارم روش اصرا می‌کنم. جالب اینکه من آدم بده شده بودم در وسط حرف‌ها و به گوشه رینگ افتاده بودم. من دقیقا می‌دونستم داره اشتباه می‌کنه چون هم تجربه بیشتری و هم نگاه دقیق‌تری به موضوع داشتم. اما طرف مقابل من اصرا داشت من دارم راه اشتباهی رو طی می‌کنم. بالاخره مجبور شدم مثال‌های متعددی رو برای این دوست بیان کنم که اتفاق مصداق عینی همون موضوع اما این بار درباره خودش بود تا بالاخره حاضر شد بپذیره من نقش آدم منفی داستان این موضوع رو ندارم و اساسا برداشت و شناخت نادرستی درباره من در خصوص این موضوع داشته است. خیلی حس بدی به آدم دست می‌ده این جور مواقع که تو مجبوری به زور به طرف بفهمونی که بابا این موضوع اگر برای تو خوبه برای من هم باید خوب باشه و لزومی نداره چیزی که برای من اما برای تو خوب باشه. بیایم آدم‌ها را درک کنیم و در این مواقع خودمون رو بگذاریم جای اون تا شاید دقیق تر بتونیم با یک آدم تعامل داشته باشیم. سخت نیست از همین امروز تمرین کنیم.

منبع :

روزنامه جهان صنعت + لینک دوم

گزارش در یک نگاه + لینک دوم